1. Անծանոթ բառերը դուրս գրել և բառարանի օգնությամբ բացատրել:
Ծվեն – կտոր, մաս
Կածան – ոտքի նեղ ճանապարհ, արահետ
Եղյամ – ձյունային բյուրեղացված ցող, որը ցուրտ եղանակին նստում է բույսերի և առարկաների վրա
Մամուռ – տարածվող բույս, որը զուրկ է արմատներից ու ծաղիկներից
Թեղի – թեղազգիների ընտանիքին պատկանող ծառ
Ծածանել – ալիքաձև շարժել, տարուբերել
2. Բացատրել տրված փոխաբերությունները /ոչ ուղիղ իմաստով գործածված արտահայտությունները/:
Ա) Անտառում ամպի ծվեններ կային:
Երկնքում ամպեր էին երևում։
Բ) Շշուկներ կային անտառում այնքա՜ն:
Անտառին բնորոշ ձայներ կային՝ կենդանիների ձայներ, խուլ քամուց ճռռացող ծառերի ձայներ:
Գ) Օրոր էր ասում աշունն անտառին:
Աշունը, կարծես, քնեցնող լիներ, սակայն անտառը չեր քնում:
Դ) Եղյամն էր սունկի գլուխն արծաթում:
Ամեն ինչ արծաթի պես փայլում էր։
3. Բանաստեղծության ո՞ր պատկերն է քեզ շատ դուր գալիս: Պատասխանը հիմնավորել:
Ինձ բոլոր պատկերներն էլ դուր եկան, որովհետև ամեն մի պատկեր ուներ իր հեքիաթային ձևը։ Հեղինակը պատկերավորման միջոցով կարողացել է արտացոլել շնչող բնության կենդանի տեսարանը:
4․ Նկարագրել բանաստեղծի ներկայացրած անտառը: Բանաստեղծությունն արձակի փոխադրել:
Բանաստեղծն այս բանաստեղծության մեջ պատմում էր մի անտառի մասին, որը լցված էր քամու շշուկներով և ամպերի ծվեններով: Նա ներկայացնում է խոնավ անտառի պատկերը, կածանը, որտեղով մարդ է անցել: Հետո բնության պատկերը, կարծես, իր արտացոլանքն է գտնում վայրի նշենու ու եղյամից արծաթված սնկի տեսքով: Չորրորդ քառատողում հեղինակը բնության մաս է դարձնում եղնիկին ու իր ձագին, որոնք կարծես միաձուլվել են բնությանը, իսկ որսորդը նրանց կորած հետքերն է որոնում: Նաև լսվում էր մի շատ հին երգ, որը երգում էր փայտահատը: Նա շատ լավ էր երգում: Անտառի պատկերից բացի, բանաստեղծը պատկերում է նաև անտառապահի տան, վառվող խարույկի և միմյանց հետ զրուցող եղևնու և սոճու տեսարանը: Իսկ վերջում բանաստեղծն ամփոփում է անտառում տիրող խորհուրդը՝ մարդու և բնության ներդաշնակության և անխախտելիության օրինաչափությունը:
5․ Նկարել քեզ դուր եկած բանաստեղծական տունը կամ տները:
Անտառապահի տնակի առաջ
Խարույկն իր խաղաղ ծուխն էր ծածանում,
Եվ խարույկի մոտ եղևնին կանաչ
Սոճու հետ սիրով զրույց էր անում…
6․ Գրել կապույտ, մշուշ, կածան, եղյամ, հողմ, որսկան բառերի հոմանիշները:
Կապույտ — լազուր, կապուտակ
Մշուշ — մառախուղ, մեգ
Կածան — արահետ, շավիղ
Եղյամ — ցող, շաղ
Հողմ — քամի, մրրիկ, փոթորիկ
Որսկան — որսորդ
Նարե Խաչատրյան 